Film Ayracı

Buğday ve Semih Kaplanoğlu'nu herkesin bildiğini varsaysam da, klasik bir eleştiri yazısı girişi yaparak geleneklere saygılı bir insan olduğum imajını vermek isterim. Daha önce Süt-Yumurta-Bal üçlemesiyle gönüllere ve festivallere taht kuran sinemamızın duayeni, usta yönetmen Semih Kaplanoğlu'nun yeni filmi Buğday görücüye çıktı. Sinema Destekleme Kurulu'ndan rekor destek almasının yanı sıra, ulusal ve uluslararası pek çok fondan da destek alan proje, galasını da Beştepe'de yaptı. Ne yazık ki bu desteklerin şişkinliği filmin vizyona girdiği salon sayısına yansıyamadı. Bu seviyede maddi ve manevi destek gören bir yönetmen ve projenin dahi dağıtım ve gösterim tekelleri tarafından boğulduğunu gören arthouse sinemacılar kendi hallerine bir kez daha yanıp "Semih Usta'nın filmleri dahi sadece 50 salon bulabiliyorsa biz ölelim o zaman!" diyerek isyan edeyazdılar. Brazil mi? Star Trek mi? Görsel dil, sanat yönetimi ve bütününde yönetmenliğe dair çok şi...

The Square (Ruben Östlund, 2017) Adını Hak Eden Bir Komedi-Drama Daha önce Turist filmiyle dikkat çeken İsveçli yönetmen Ruben Östlund'un Altın Palmiye ödüllü yeni eseri The Square , siyasi fikrini oldukça başarılı bir estetikle dile getiren harikulade bir film. Bütününe bakıldığında Stokholm'de bir modern sanat müzesi küratörü Christian'ın argo tabiriyle "kolpa" kişiliğini, mizahı ve ciddi sözleri harmanlayarak anlatan filmin en güçlü yanı tam da bu harmanın ideal dozu ve sekanslar arasında birbirini şiddetlendirerek besleyen akışı. Bir sahnede Christian adına utanırken, bir sonrakinde onu anlayıp yaptığı bir hatayı affedebiliyor, daha sonra sadece kendisini savunmak için toplumun işlemeyen yönlerini öne çıkarıp kendi hatasını gölgede bırakan yine kolpa olarak adlandırılabilecek bir davranışını gördüğünüzde ona sinirle ve acıyarak gülebiliyorsunuz. Ya da müzede sergilenen çakıl taşlarından oluşturulmuş bir 'sanat eseri'nin bir kısmının yerle...

Orhan PAMUK (Bu yazı ilk olarak 05.01.2015 tarihinde İleri Haber'de yayımlanmıştır.) Yazarlar: Ercan AKKAYA - Murat YILAN Geçtiğimiz Aralık ayı Boğaziçi Üniversitesi, bünyesinde kurulan Nazım Hikmet Kültür ve Sanat Araştırma Merkezi ve merkezin açılışına Orhan Pamuk’un konuşmacı olarak davet edilmesi vesilesiyle bir hayli hareketli günler yaşadı. Aslına bakılırsa, Gündüz Vassaf’ın yönetim kurulundan istifa etmesi ve istifanın gerekçelerinin düşündürdükleriyle bir şekilde noktalandığını düşündüğümüz tartışmanın birkaç gün önce diken.com.tr’de yayımlanan bir yazıyı okuduğumuzda henüz kapanmamış olduğunu fark ettik. Haliyle bu konuda birkaç kelam etmemiz gerektiğini düşündük. Yazı “Popülist Sol Nefretin Müphem Nesnesi: Entelektüel”* ismini taşıyor ve Boğaziçi Üniversitesi’nden biri sosyolog, diğeri siyaset bilimci iki akademisyenin imzasını taşıyor. Akademik camiada Türkiye tarihinin ve güncelliğinin analizinde hegemonik bakış açısı olan devlet/toplum ikili...

Bulantı , Zeki DEMİRKUBUZ, 2015 (Bu yazı ilk olarak 02.10.2015 tarihinde İleri Haber'de yayımlanmıştır.) Zeki Demirkubuz’un, düşük bütçeyle ve fon desteği olmaksızın hayat verdiği “Bulantı” filmi bugün vizyona girdi. Başka Sinema’nın düzenlediği ön gösterim sayesinde filmi Çarşamba günü Boğaziçi Üniversitesi Sinema Salonu SineBU’da izleme fırsatım oldu. Muhakkak üzerine konuşulması gereken bir film olduğunu düşündüğümden bu yazıyı yazdım. Fakat bu bir film eleştirisi yazısı değil. Şayet bu bir film eleştirisi olsaydı, filmin beğendiğim ve beğenmediğim yerlerini sıralar ama bu düşüncelerimi desteklemeye tenezzül etmezdim. Ara ara yönetmene hakaret eder, Zeki Demirkubuz’un film yapmayı bırakmasını salık verirdim. İzlediğim iki üç filmle “Bulantı” arasında benzerlikler ve ilişkiler kurardım. En sonunda da kendime eleştirmen dememe rağmen toplumun azımsanmayacak bir kesiminde görülen bir hastalığın pençesine benim de yakalandığımı açık eder; yani kurmaca ...